Gefeliciteerd!

De 1200 ziet er gewassen een stuk beter uit dan onder de dikke laag stof. Goed om te lezen dat de auto al loopt. Dat heb je snel voor elkaar gekregen. Sneller dan mij 😥
Als je verder nog onderdelen nodig hebt, dan weet je ons te vinden.

Als het lukt om in Hongarije de nodige onderdelen te krijgen, kom je op de Najaarsrit dan met de 1200?

Wanneer ga je hem op naam zetten? 🙄

Gekocht van eerste eigenaar zag ik. ❗

Hee Jelle Jan, een ritje naar Maagdenburg zal de Lada goed doen, kan hij al z'n spiertjes even losmaken.
Als jij dat doet dan ga ik mee met de Moskvich 407 😀 😀
Maandag jl. is bij de RDW z'n exportkenteken weer omgezet in zijn orginele Nederlandse kenteken en ging glansrijk door de APK. Zoals al jaren geleden is DL-86-87 zijn identiteit weer.
Maandag ga ik bij Aat een nieuw oliefilter ophalen zodat hij deze eeuw ook eens een schoon filtertje krijgt.
Piet

We zijn weer terug uit Hongarije en het werk aan de Lada is weer hervat. In Hongarije heb ik bijna alle onderdelen gevonden die ik zocht. De prijzen waren gelukkig ongeveer op het niveau van Rusland. Tijdens mijn vakantie waren de nieuwe autopapieren ook binnengekomen en de Lada meteen op naam gezet (en geschorst).

Onderstaand de onderdelen uit Hongarije (alleen de plastic binnenkappen voor in de voorschermen staan niet op de foto).

Voor we op vakantie gingen had ik een spoelmiddel in de radiateur gedaan en daarmee de motor goed warm laten draaien. In de vakantie had het spulletje zijn werk gedaan en heb ik het systeem helemaal afgetapt en alle uitgedroogde slangen verwijderd.

Daarna de nieuwe slangen uit Hongarije erop.

Het expansievat zat vol met troep dat er gelukkig makkelijk uit ging. Nadat alles was vervangen en alle klemmen ook waren vernieuwd de boel afgevuld en afgeperst om te controleren op lekken. Gelukkig was het systeem bij de eerste poging meteen dicht.

Een bekend probleem bij de Lada is het klemmetje van de tochtruitjes dat er op is gelijmd en snel afknapt. Ook mijn Lada was de dans niet ontsprongen. Ik was eigenlijk van plan om de oplossing van Jan Feijen te gebruiken en de raampjes vast te zetten met een oude spijker. Maar in Hongarije zag ik op de Lada van de eigenaar van de onderdelenhandel een vervangend systeem. Dat bleek een Tsjechische oplossing te zijn. Helaas had hij geen setje meer op voorraad. Wel had hij een Hongaarse oplossing voor het probleem, een klemmetje die je gewoon op het ruitje kunt schuiven waarbij je het raampje nog gewoon kan gebruiken. Hij had alleen nog een tweedehands setje liggen die ik gratis van hem meekreeg.

De volgende stap was het vervangen van het hydraulische gedeelte van de koppeling en het remsysteem. Als eerste heb ik de koppeling weer aan de praat gemaakt en dat ging eigenlijk heel eenvoudig. De koppeling werkte meteen weer, de plaat was gelukkig niet vast gaan zitten. Meteen de hoofdremcilinder ook gemonteerd.

De remkrachtverdeler bij de achteras was een heel ander verhaal. Het zou me niet verbazen dat degene die verantwoordelijk is voor de gekozen constructie op een ochtend wakker is geworden in een goelag ergens ver weg in Siberië. Wat een 😈 constructie. Om het nog wat erger te maken bleek dat de maatvoering van de nieuwe (Fenox) regelaar niet 100% overeen te komen met het origineel. Iets wat ik overigens helemaal niet had verwacht, Fenox delen passen bij de Moskvich en Volga altijd perfect. Maar goed, uiteindelijk is het toch goedgekomen en waren de achterremcilinders een makkie.

Tussendoor moest er nog een koppelingscilinder worden gemonteerd. Niet onder een Lada maar onder de ZAZ 968 van Patrick Mounoury. Ook een leuke constructie, die cilinder zo vlak boven een hete uitlaat. De werkcilinder vervangen en voorzien van een extra veer om dat waarschijnlijk ook de hoofdcilinder niet helemaal meer tof is en Patrick daar nog geen nieuwe voor had gevonden. Maar zo gaat hij het wel redden naar de OMMMA.

Nadat de Lada weer op de brug stond de voorremcilinders gemonteerd. Bij het uitpakken van de cilinders bleek de palletjes waar de cilinders mee vastklikken in de houder er niet bij te zitten 😕 . Even terug naar Hongarije was geen optie en daarom de oude cilinders maar open gezaagd en de oude palletjes weer gebruikt. Die pasten er perfect in.

Daarna was het een kwestie van houder, cilinders, slang en blokken weer monteren.

Tenslotte de boel weer afgevuld met remolie en ontlucht. De remkrachtverdeler lag nog even weer dwars (bleef dicht staan), maar naar enige overreding (zal maar niet vertellen hoe) wilden ook de achterremmen weer aan het werk. Tijd voor een (illigaal) proefritje om even paar liter extra benzine in de tank te gooien. Omdat de oude banden er nog onder zitten (bijna vierkant bleek tijdens het rijden) en de remmen nog moeten inlopen heb ik maar heel rustig gereden. De Lada koppelt en schakelt goed en de motor loopt mooi stil. Op de terugweg wel heel stil, want hij hield er plotseling helemaal mee op 😳 . Gelukkig niet echt ver van huis. Na wat getrek en geduw aan de bougiekabels en verdeelkap startte hij weer of er niets wat gebeurd. De ontsteking staat nog op het 'te doen' lijstje. Zal het wel iets verder naar boven zetten na deze ervaring.

De eerste stappen zijn gezet maar er is nog genoeg te doen, waaronder laswerk bij de a-stijlen. Wordt vervolgd.....

Even weer een kleine update. Vorige week kreeg ik een wel heel leuk pakketje in de brievenbus 😀 . Bij het zoeken naar de autopapieren was een hele stapel documentatie van de Lada boven water gekomen. Het originele instructieboekje, garantiebewijzen (!) van de auto en van het tectyleren, een hele stapel rekeningen, APK-rapporten enz. Altijd erg leuk als je zoveel historie bij een auto hebt.

Op de OMMMA heb ik nog een setje wieldoppen en een originele knipperlichtje voor op het spatbord gevonden.

Na al dat verzamelen binnenkort maar weer eens aan het sleutelen 8) .

De Lada is nog lang niet klaar, dus de maar weer een zaterdag in schuur doorgebracht.

Als eerste de benzinepomp en de carburateur gereviseerd met de revisiesets uit Hongarije.

Na revisie weer op z'n plek monteren:

Vervolgens de tankvlotter/aanzuigbuis vervangen:

Helaas werkt de tankmeter nog niet goed, er zit waarschijnlijk ergens sluiting in de bekabeling. Dat moet dus nog worden opgelost.

Maar eerst het echte serieuze werk: het aanpakken van de roestschade 😳 . Als eerst de grootste plek aangepakt: linksvoor. De foto's zijn niet geschikt voor jeugdige kijkers.... Na het verwijderen van de bekleding wordt de schade goed zichtbaar.

De roestduivel heeft aardig toegeslagen. De schade is nog groter dan waar ik al bang voor was.

Toch maar dapper begonnen met er nieuwe stukken in te lassen. Was nog een behoorlijk karwei. Er komen op de plek des onheils verschillende platen samen en die moesten allemaal na worden gemaakt. Gelukkig had ik wel een inzetstuk voor de buitenkant, want die was ook nog slechter dan ik dacht. Na een middagje slijpen, schuren, knippen, lassen en weer slijpen is het toch gelukt om de boel weer netjes dicht te maken. Daarna heb ik alles in de RX-5 (roest verwijderaar / preventie op lijnolie basis) gezet. Als dat is uitgedroogd kan de grondlak erover en het afwerken met plamuur / carrosseriekit beginnen. Maar eerst nog de rechterkant aanpakken 🙁

Wordt vervolgd.

Dat alles in 1 middag gedaan? Knap hoor.

Kan je geen cursus lassen geven?

Bij mij komen nu toch wel een beetje Moskvich 407 herinneringen boven drijven. Ik denk dat er wat gelijkenissen zijn, na vele jaren stilstand weer iets tot leven wekken en de sporen van het verleden wegwerken en daarmee ook die gaten tussen het blik.
Succes ermee,
Piet

Door het gewoon te doen ben ik er achter gekomen dat het lassen zelf niet het moeilijkste is, maar dat het resultaat voor 95% afhankelijk is van het voorwerk. Ik heb trouwens recent wel de knoop doorgehakt en een automatische lashelm gekocht waarvan het venster automatisch donker wordt als je begint met lassen. Dat was een zinvolle investering, zeker voor een hobbylasser een geweldig ding. 8)

Gisteravond snel even de bekleding aan de rechterkant losgemaakt. Gelukkig is de roestschade aan die kant een stuk minder, maar ook hier moet er wel een plaatje in de vloer gezet worden en het voorste stuk van de buitenkoker achter het voorscherm opnieuw worden opgebouwd.

Toen de muur nog stond waren dat smokkelruimte's die je nu staat dicht te lassen. 😀

Meteen na de val van de muur is deze Lada stilgezet, het zal dan nu ook wel geen kwaad meer kunnen om de gaten dicht te lassen 8) .

Dat heb ik dan ook maar gedaan en ben verder gegaan om ook de rechterkant aan te pakken. De schade aan die kant viel ten opzichte van de linkerkant mee.

Daarna de binnenkant afwerken met strijkkit en een laatste laag menie.

Daarna de bekleding er weer in!

Vervolgens weer verder met de buitenkant. Eerst het afwerken van de voorschermen. Dat is toch altijd nog weer een hele klus. Ik ben tot halverwege het strak maken gekomen. Pfff, laat mij maar liever sleutelen dan schuren 🙁

Ondertussen ook nog een nieuwe accu geplaatst. De oude was van het type erg groot. Ik heb nu een kleinere variant van Varta gekocht, maar die paste natuurlijk niet in de oude houder. Die houder was overigens aardig verroest. Daarom van zolder maar een houder van een Moskvich 412 gehaald die ik nog had liggen, inclusief een mooie bakelieten kap. Niet origineel Lada, maar wel origineel 8)

Als laatste de voorbumper, grille, de knipperlichten en koplampen gedemonteerd en het deukje in het rechter voorscherm erg uit getrokken. Daarna de randen rond de koplampen eens bekeken. Helaas zit daar ook wel wat laswerk....

Zaterdag tijdens de technische dag gaan we de ontsteking aanpakken. Als we het even kan meteen de kleppen stellen en daarna de hele motor goed afstellen.

Wordt vervolgd....

Zoals gezegd was tijdens de technische dag de ontsteking aan de beurt. Maar eerst heeft Henny Haverkort de kleppen gesteld.

Daarna hebben we alle slijtdelen van de ontsteking vervangen: de contactpunten, consendator, rotor, verdeelkap en bougiekabels. De bougies had ik al vervangen door nieuwe. In eerste instantie lukte het niet om de contacthoek af te lezen nadat alles was vervangen. Met behulp van een multimeter kwamen we er al snel achter dat er een los contact zat in de nieuwe contactpunten. Nadat ik dat opnieuw had gesoldeerd werkte alles goed.

Omdat we tijdens de technische dag niet genoeg tijd hadden, heb ik later de ontsteking helemaal goed afgesteld en is Henny nog een keer teruggekomen om de carburateur goed af te stellen. Motorisch gezien is de Lada nu in orde. Wat nog rest is het afwerken van de carrosserie.

Daar ben ik afgelopen week ook nog even mee verder gegaan door de roestplekken rond de koplampen aan te pakken door er nieuwe stukjes in te lassen.

De volgende stap is alles weer met plamuur strak te maken en klaar te maken voor een verse laag groene verf.

Heb je hem klaar voor 29 oktober?